Jeśli jesteś zainteresowany sadzeniem przydomowej rośliny chmielu (Humulus lupulus) lub dwie, czy to do domowego warzenia, do robienia kojących poduszek, czy po prostu dlatego, że są to atrakcyjne winorośle, jest kilka rzeczy, które powinieneś wiedzieć o sadzeniu chmielu.
Historia roślin chmielu
Odkąd ludzkość warzy piwo, ktoś próbował je ulepszyć, ale dopiero w 822 r. francuski mnich postanowił spróbować dziko rosnących roślin chmielowych. Historia mówi nam, że dopiero około 1150 roku Niemcy zaczęli regularnie warzyć chmiel. Rośliny kwitnące nie zostały jednak wprowadzone do ogrodu uprawnego przez kolejne kilkaset lat. Właściwie historia roślin chmielu odnotowuje spore kontrowersje w XV i XVI-wiecznej Anglii. Dodanie tych gorzkich bylin do piwa, tradycyjnie doprawianych przyprawami i owocami, wywołało takie poruszenie, że ostatecznie i legalnie produkt został określony jako piwo.
Mimo to kontrowersje szalały. Król Henryk VI musiał nakazać swoim szeryfom ochronę plantatorów chmielu i piwowarów, choć nie zmieniło to opinii ludzi. Ale czy piwo? Piwo czy piwo? Henryk VIII lubił jedno i drugie, a historia roślin chmielowych powinna uznać go za najwspanialszą służbę dla sprawy, chociaż nie miał nic wspólnego z warzeniem piwa per se. Rozłam Henryka VIII z Kościołem katolickim również wpłynął na biznes, a Kościół zdominował rynek składników piwa!
Uprawa chmielu dla zysku stała się rozwijającą się branżą chałupniczą. Ponieważ rośliny kwitnące chmielem były używane jako konserwant, a nie jako środek aromatyzujący, rozpoczęto poszukiwania roślin z bardziej miękkimi żywicami, aby złagodzić gorzki smak. Oczywiście nie wszyscy uprawiali przydomowe rośliny chmielowe do celów browarniczych. Na długo przed dodaniem ich do piwa, dziko rosnący chmiel łagodził niepokój i stres i był używany jako łagodny środek uspokajający.
Rosnące rośliny kwitnące chmielu
Pnącza roślin kwitnących chmielem są męskie lub żeńskie i tylko żeńskie wytwarza szyszki do wykorzystania jako chmiel. Płeć rośliny kwitnącej można łatwo rozpoznać po pięciu płatkach kwiatów samca. Najlepiej je wyciągnąć. Są nieproduktywne i najlepiej, jeśli twoje żeńskie rośliny produkują tylko niezapłodnione nasiona. Propagacja nie będzie problemem. Przy odpowiedniej opiece Twoja przydomowa roślina chmielowa będzie wysyłać kłącza, z których wyrosną nowe rośliny.
Istnieją trzy podstawowe czynniki, jak sadzić chmiel w celu maksymalnego wzrostu i produkcji: gleba, słońce i przestrzeń.
- Gleba - Gleba jest ważnym czynnikiem w uprawie chmielu. Ponownie, chmiel nie jest wybredny i wiadomo, że rośnie w piasku lub glinie, ale najlepiej, aby gleba była żyzna, gliniasta i dobrze osuszona, aby uzyskać najlepsze plony. Chmiel również preferuje pH gleby między 6,0-6,5, więc może być konieczne dodanie wapna. Sadząc rośliny chmielu przydomowego, dodaj 3 łyżki stołowe (44 ml) uniwersalnego nawozu wymieszanego z glebą na głębokości 15-20 cm, aby zapewnić roślinom zdrowy start. Następnie co wiosnę przykrywaj kompostem i dodawaj dodatkowy azot.
- Słońce - Te byliny łatwo rosną w półcieniu, a jeśli sadzisz je jako atrakcyjną osłonę dla starego ogrodzenia lub brzydkich oczu, poradzą sobie dobrze. Jednak chmiel potrzebuje dużo słońca, aby uzyskać obfite zbiory, a lokalizacja od strony południowej jest idealna. Pnącza chmielu łatwo porastają ogrodzenia, kraty, tipi skonstruowane w tym celu, a nawet ściany domu, co przenosi nas do następnego czynnika.
- Przestrzeń - Twoje przydomowe rośliny chmielowe potrzebują dużo miejsca. Rośliny muszą osiągnąć wysokość od 15 do 20 stóp (4,5 do 6 m), zanim wyrosną pędy boczne, które wytworzą szyszki i mogą osiągnąć wysokość od 9 do 12 m w każdym sezonie wegetacyjnym. Z każdej sekcji kłącza uzyskasz kilka pędów. Wybierz dwa lub trzy najsilniejsze pędy i uszczypnij pozostałe. Kiedy pędy urosną do 2 lub 3 stóp (61 lub 91 cm), owiń je zgodnie z ruchem wskazówek zegara wokół podpory i odsuń się; winorośl może dorastać do 30 cm dziennie!
W sierpniu i wrześniu zbiory należy rozpocząć, gdy szyszki wyschną i staną się papierowe, a liście będą intensywnie pachnące. Po zebraniu szyszki muszą być dalej suszone w chłodnym, suchym miejscu. Ten proces może potrwać tygodnie i nie jest zakończony, dopóki szyszki nie będą kruche. Jedna roślina wyprodukuje od 1 do 2 funtów (454 do 907 gr.) szyszek.
Późną jesienią, po zakończeniu żniw i ochłodzeniu, przyciąć winorośl do 61 cm i zakopać odcięte pędy w ziemi. Następnej wiosny proces zaczyna się od nowa.
