Ogrody zapylaczy to wspaniały sposób na rozwój rodzimych zapylaczy w Teksasie, Oklahomie, Luizjanie i Arkansas. Wiele osób rozpoznaje europejskie pszczoły miodne, ale rodzime pszczoły zapylają również uprawy rolne, a także utrzymują rodzime zbiorowiska roślinne, które podtrzymują dziką przyrodę dzięki owocom, orzechom i jagodom. Inne zapylacze to kolibry, motyle i ćmy, choć nie są tak wydajne jak pszczoły.
Liczba pszczół miodnych kiedyś spadła z powodu zaburzeń związanych z rozpadem kolonii, ale wszystkim pszczołom zagraża stosowanie pestycydów, utrata siedlisk i choroby. Lokalni ogrodnicy mogą pomóc, wprowadzając do swoich ogrodów drzewa, krzewy, rośliny jednoroczne i byliny wytwarzające pyłek i nektar.
Przyciąganie rodzimych zapylaczy
Podczas planowania ogrodu zapylaczy ważne jest, aby rozpoznać różnicę między pszczołami społecznymi a samotnikami.
Pszczoły towarzyskie, takie jak pszczoły miodne, osy papierowe, szerszenie łyse, trzmiele i żółte kurtki, przenoszą pyłek do uli lub gniazd, gdzie jest przechowywany jako żywność. Jeśli zobaczysz jedno z tych gniazd na swojej posesji, traktuj je z najwyższym szacunkiem.
Zachowaj dystans i zminimalizuj wszelkie działania wywołujące wibracje w pobliżu ula, takie jak koszenie. Pszczoły towarzyskie będą bronić swojego gniazda i wysyłać eskadrę lotniczą, która może ukąsić ich ostrzeżenie. Ule towarzyskie można rozpoznać po ciągłym napływie i wychodzeniu robotnic z gniazda. Jednak szukając nektaru i pyłku, najczęściej ignorują ludzi.
Rodzime pszczoły samotnice, takie jak pszczoły stolarskie, murarki, pszczoły ścinające liście, pszczoły słonecznikowe, pszczoły potowe i pszczoły górnicze, są gniazdownikami naziemnymi lub gniazdowymi. Wejście do gniazda może być tak małe, że trudno je zauważyć. Jednak samotne pszczoły rzadko, jeśli w ogóle, żądlą. Bez dużej kolonii nie ma wiele do obrony.
Jak pomóc rodzimym zapylaczom w południowo-środkowych Stanach Zjednoczonych
Nektar i pyłek stanowią pożywienie dla rodzimych pszczół i innych zapylaczy, więc oferowanie bufetu drzewiastych i zielnych kwitnących roślin od wiosny do jesieni przyniesie korzyści wszystkim zapylaczom, które potrzebują tych źródeł pożywienia w różnym czasie.
Do roślin, które przyciągają zapylacze South Central należą:
- Aster (Aster spp.)
- Balsam pszczeli (Monarda fistulosa)
- Motyl chwastów (Asclepias tuberosa)
- Orlik (Orlik kanadyjski)
- Jeżówka (Echinacea spp.)
- Kremowe Dzikie Indygo (baptisia bracteata)
- Wiciokrzew koralowy lub trąbkowy (Lonicera sempervirens)
- Coreopsis (tinctoria Coreopsis, C. lancetowata)
- Nawłoć (Solidago spp.)
- Koc indyjski (Gaillardia pulchella)
- żelazokrzew (Vernonia spp.)
- Ołów (Amorpha canescens)
- Liatris (Liatris spp.)
- Mały niebieski pień (Schizachyrium scoparium)
- Łubin (Lupinus perennis)
- Klony (Acer spp.)
- Kapelusz meksykański (Ratibida columnifera)
- winorośl pasji (Passiflora incarnata)
- Floks (Floks spp.)
- Róża Werbena (Glandularia canadensis)
- Mlecz bagienny (Asklepios wcielony)
- żółte dzikie indygo (Baptisia sphaerocarpa)
Motyle i Kolibry
Włączając określone rośliny żywicielskie dla gąsienic rodzimych motyli i ciem, możesz również przyciągnąć te zapylacze do podwórka. Na przykład motyle monarcha składają jaja wyłącznie na roślinach mlecznych (Asklepios spp.). Jaskółka wschodnia składa jaja na roślinach z rodziny marchwi, tj. koronce królowej Anny, pietruszce, koprze włoskim, koperku, marchwi i złotym Aleksandrze. Włączenie roślin żywicielskich do ogrodu zapewni „skrzydlate klejnoty”, takie jak ta wizyta.
Wiele z tych samych roślin nektarowych, które przyciągają motyle, ćmy i pszczoły, przynosi również do ogrodu ukochane kolibry. Szczególnie lubią kwiaty rurkowe, takie jak wiciokrzew trąbkowy i orlik.
Miejsca lęgowe dla rodzimych pszczół
Ogrodnicy mogą pójść o krok dalej i sprawić, by ich podwórka stały się gościnne dla gniazdujących rodzimych pszczół. Pamiętaj, rodzime pszczoły rzadko żądlą. Gniazda naziemne potrzebują gołej gleby, więc nie mulcz dla nich obszaru. Stosy kłód i martwe drzewa mogą stanowić miejsca gniazdowania dla gniazdujących w tunelach i dziuplach.
Zapewniając różnorodność rodzimego materiału roślinnego, możliwe jest przyciągnięcie wielu gatunków południowo-środkowych zapylaczy do lokalnych ogrodów.
