Rośliny cesarskie korony (Fritillaria imperialis) to mniej znane byliny, które stanowią efektowną granicę każdego ogrodu. Czytaj dalej, aby dowiedzieć się więcej o uprawie kwiatów cesarskich korony.
Korona Cesarskie Kwiaty
Rośliny cesarskie korony pochodzą z Azji i Bliskiego Wschodu i są odporne w strefach USDA 5-9. Wyróżniają się wyprostowanymi łodygami o wysokości od 1 do 3 stóp (0,5-1 m), zakończonymi spiczastymi liśćmi i kolistym zbiorem wiszących kwiatów w kształcie dzwonu. Te kwiaty występują w odcieniach czerwieni, pomarańczy i żółci, w zależności od odmiany.
- Kwiaty odmiany Lutea są żółte.
- Kwiaty Aurora, Prolife i Aureomarginata mają kolor pomarańczowo-czerwony.
- Rubra Maxima ma jaskrawoczerwone kwiaty.
Chociaż piękne i interesujące, cesarskie kwiaty korony mają dodatkowy wymiar, który jest dobry lub zły, w zależności od tego, kim jesteś: mają silny, piżmowy zapach, trochę jak skunks. Jest to dobre do trzymania gryzoni z dala od łóżka ogrodowego, co każdy lubi. To także zapach, który ogrodnicy lubią lub nienawidzą. Jeśli jesteś wrażliwy na mocne zapachy, dobrym pomysłem może być powąchanie dojrzałej korony imperialnej przed zasadzeniem własnej i być może przygotowaniem się na zły czas.
Jak uprawiać rośliny cesarskie w koronie
Podobnie jak w przypadku innych cebulek fritillaria, fritillaria cesarska korona powinna być sadzone jesienią na kwitnienie w połowie wiosny. Cebule cesarskie korony o szerokości 10 cm są niezwykle duże. Są również podatne na gnicie, więc upewnij się, że sadzisz je w bardzo przepuszczalnej glebie. Ziarnisty piasek lub perlit to dobre materiały do sadzenia.
Rozłóż cebulki na bokach, aby jeszcze bardziej zmniejszyć ryzyko gnicia. Zakop je jesienią na głębokość 12 cm w miejscu, które wiosną będzie pełne słońca. W pełnej dojrzałości rośliny rozrastają się do 20-30 cm szerokości.
Rośliny mogą być podatne na rdzę i plamistość liści, ale bardzo dobrze odstraszają szkodniki. Po ustanowieniu, Fritillaria imperialis opieka jest minimalna.
