Podczas gdy krokus jest tradycyjnym zwiastunem nadchodzącej cieplejszej pogody, jeden jaskrawo kolorowy kwiat wygrywa nawet z wczesnym ptaszkiem – akonitem zimowym (Eranthus hyemalis).
Od początku marca my, ogrodnicy z północy, zaczynamy z zapałem przeszukiwać nasze ogrody w poszukiwaniu charakterystycznej gałązki zieleni, znaku, że nadchodzi wiosna i zaczyna się nowy wzrost.
Rośliny tojadów zimowych często przebijają się przez śnieg, nie mają nic przeciwko niewielkim mrozom i przy najbliższej okazji otworzą swoje przypominające jaskier kwiaty. Dla ogrodników, którzy lubią sadzić byliny, które witają Cię na wiosnę, poznanie akonitu zimowego może dostarczyć cennych informacji.
Pielęgnacja zimowych tojadów
W przeciwieństwie do tulipanów i krokusów, cebulki akonitu zimowego nie są w rzeczywistości cebulkami, ale bulwami. Te mięsiste korzenie przechowują wilgoć i pokarm dla wzrostu i hibernacji rośliny przez zimę, tak jak robi to bulwa. Powinny być sadzone późną jesienią w tym samym czasie, w którym wkopujesz się w inne cebule kwitnące wiosną.
Te małe bulwy muszą być dobrze chronione przed surową zimową pogodą, więc posadź je na głębokość około 12 cm od podstawy bulwy do powierzchni gleby. Akonit zimowy to mała roślina o średnicy nie większej niż 4 cale (10 cm) dla większości roślin, więc nie martw się, że wypychasz je w grządce ogrodowej. Posadź je około 6 cali (15 cm) od siebie, aby mieć miejsce do rozłożenia, i zakop je w grupach liczb nieparzystych, aby uzyskać najbardziej atrakcyjny wygląd.
Wczesną wiosną pojawią się zielone pędy, a wkrótce potem pojawią się jasnożółte kwiaty, które wyglądają jak malutkie jaskry. Te kwiaty mają nie więcej niż 2,5 cm średnicy i są utrzymywane około 3 do 4 cali (7,6 do 10 cm) nad ziemią. Rosnący akonit zimowy zniknie po kilku dniach, pozostawiając atrakcyjny plon liści, który pokryje wiosenne błoto, dopóki nie pojawią się później kwiaty.
Opieka nad akonitem zimowym polega głównie na pozostawieniu go w spokoju, aby mógł żyć i rozwijać się. Dopóki sadzisz bulwy w żyznej, dobrze przepuszczalnej glebie, będą rosły i rozprzestrzeniały się rok po roku.
Nie wykopuj roślin po zakończeniu kwitnienia. Pozwól, aby liście naturalnie obumarły. Zanim trawnik będzie gotowy do koszenia, liście tojadu zimowego zwiędną i zbrązowieją, gotowe do ścięcia wraz z pierwszymi w tym roku źdźbłami trawy.
