Dla właścicieli domów, którzy pragną idealnie wypielęgnowanego trawnika, uporczywe chwasty, takie jak mniszek lekarski, portulaka, babka lancetowata i kocie ucho, mogą wywoływać gniew i nienawiść. Jednak dla ogrodników, którzy są zafascynowani leczniczymi właściwościami roślin, te same małe „chwasty” są cennymi skarbami.
Podczas gdy większość ogrodników i zielarzy prawdopodobnie słyszała o doskonałych zastosowaniach leczniczych i kulinarnych mniszka lekarskiego, babki lancetowatej i portulaki, kocie ucho jest często pomijanym i niedocenianym ziołem, które zawiera mnóstwo przeciwutleniaczy. Kontynuuj czytanie, aby uzyskać wskazówki dotyczące używania roślin kociego ucha i dowiedz się, jak czerpać wiele korzyści z kociego ucha, utrzymując tę roślinę w pobliżu.
Czy kocie ucho jest jadalne?
Roślina kociego ucha to roślina wieloletnia pochodząca z Europy, która zadomowiła się w Ameryce Północnej, Australii, Nowej Zelandii, Japonii i innych regionach. W wielu z tych miejsc kocie ucho jest uważane za uciążliwy lub szkodliwy chwast, ale w innych miejscach uważa się je za kulinarny lub ziołowy skarb – wszystkie części kociego ucha są jadalne, a roślina jest bogata w przeciwutleniacze, potas i luteinę.
Rośliny kociego ucha są uderzająco podobne do mniszka lekarskiego i są często nazywane fałszywym mniszkiem. Podobnie jak mniszek lekarski, rośliny kociego ucha tworzą żółte złożone kwiaty na wydrążonych łodygach, które po złamaniu wydzielają mleczną substancję. Łodyga wyrasta z rozety głęboko ząbkowanych liści. Po przekwitnięciu kwiatów, jak mniszek lekarski, kocie ucho wytwarza puszyste główki w kształcie kuli, które rozpraszają się i unoszą na wietrze na delikatnych, jedwabistych spadochronach. Bardzo łatwo pomylić kocie ucho z mniszkiem lekarskim.
Płodne rozsiewanie nasion i unikalne strategie przetrwania rośliny zasłużyły jednak na jej własną nazwę jako uciążliwość. Rośliny kociego ucha przyjmą zwyczaj kładzenia się lub rozprzestrzeniania na trawnikach, które są często koszone. Ten płaski wzrost pozwala roślinie pozostać tuż poniżej średniej wysokości koszenia. W wąskich lub ciasnych regionach zdolność adaptacyjna rośliny pozwala również rosnąć pionowo i wysoko. Ten twardy ocalały jest na niektórych obszarach wymieniany jako trujący chwast, więc przed wyhodowaniem kociego ucha należy sprawdzić lokalne ograniczenia.
Typowe zastosowania uszu kota
Podczas gdy kocie ucho ma w Ameryce Północnej dość złą reputację, jest popularnym ziołem kulinarnym i leczniczym w swoim rodzimym zakresie. Został sprowadzony do Ameryki Północnej przez wczesnych osadników ze względu na jego zastosowanie jako żywność i lekarstwa.
Jako lek ziołowy, kocie ucho stosuje się w leczeniu problemów z nerkami, infekcji dróg moczowych, problemów z woreczkiem żółciowym, zaparć, reumatyzmu i problemów z wątrobą. Jego korzeń zawiera naturalny kortyzon, który jest stosowany w leczeniu alergii, wysypki i innych swędzących problemów skórnych zarówno u ludzi, jak i zwierząt.
W Grecji i Japonii ucho kota jest uprawiane jako zieleń ogrodowa. Młode, delikatne liście są spożywane na surowo w sałatkach lub gotowane w wielu lokalnych potrawach. Łodygi i pąki kwiatowe są gotowane na parze lub smażone, jak szparagi. Korzeń ucha kota można również gotować na parze i smażyć lub upiec i zmielić na napój przypominający kawę.
Jeśli chcesz skorzystać z dobrodziejstw kociego ucha, zbieraj dzikie rośliny tylko z miejsc, o których wiesz, że nie ma chemicznych lub w inny sposób szkodliwych zanieczyszczeń gruntu.
Zrzeczenie się: Treść tego artykułu jest przeznaczona wyłącznie do celów edukacyjnych i ogrodniczych. Przed użyciem lub spożyciem JAKICHKOLWIEK ziół lub roślin do celów leczniczych lub w inny sposób, skonsultuj się z lekarzem, zielarzem medycznym lub innym odpowiednim profesjonalistą w celu uzyskania porady.
