Bukszpan (Buxus spp) to małe, wiecznie zielone krzewy, które są powszechnie postrzegane jako żywopłoty i rośliny obrzeżowe. Chociaż są one dość odporne i można je adaptować w kilku strefach klimatycznych, nierzadko zdarza się, że rośliny są dotknięte pospolitymi szkodnikami krzewów bukszpanu. Podczas gdy wiele niechcianych szkodników jest łagodnych, w niektórych przypadkach zwalczanie owadów bukszpanu ma kluczowe znaczenie dla dalszego zdrowia rośliny. Poniższy artykuł zawiera informacje dotyczące pospolitych szkodników bukszpanu i leczenia owadów bukszpanu.
Szkodniki krzewów bukszpanu
Bukszpany to na ogół łatwe w pielęgnacji krzewy, które można uprawiać w pełnym słońcu lub w cieniu i są używane głównie do małych i średnich żywopłotów. Pomimo łatwości pielęgnacji, wiele owadów rozwija się na krzakach bukszpanu.
Koparka do liści bukszpanu
Najbardziej szkodliwym szkodnikiem bukszpanu jest bukszpan. Jest to mała mucha, która pochodzi z Europy, ale obecnie występuje w całych Stanach Zjednoczonych. Zarówno osobniki dorosłe, jak i ich larwy powodują poważne uszkodzenia liści bukszpanu w postaci pęcherzy i przebarwień.
Dorosłe koparki liści mają około 0,25 cm długości i wyglądają na delikatne. Są pomarańczowo-żółte do czerwonego. W maju maleńkie larwy (0,125 cala (0,3 cm) długości) stają się pomarańczowymi poczwarkami i pojawiają się jako mucha. Dorosłe osobniki łączą się w pary, a następnie samica składa jaja głęboko w tkance liścia. Jaja wylęgają się trzy tygodnie później, a larwy powoli rosną, chowając wnętrze liścia.
Zwalczanie owadów bukszpanowych zaczyna się od wstępnego wyboru bardziej odpornej odmiany. Niektóre odmiany o różnej odporności to:
- „Handworthiensis”
- „Piramidalis”
- „Suffrutoikosa”
- „Dolina Varderu”
- Buxus microphylla zm. japonica
Jeśli jest na to trochę za późno, możesz zmniejszyć populację, przycinając ją przed wzejściem dorosłych osobników lub po złożeniu jaj.
Można stosować niektóre insektycydy, ale ich zwalczanie jest trudne, ponieważ stosowanie musi być zsynchronizowane z pojawieniem się osobników dorosłych. Spraye zawierające bifentrynę, karbaryl, cyflutrynę lub malation można stosować do leczenia tych owadów na krzakach bukszpanu.
Roztocza bukszpanu
Eurytetranychus buxi jest przędziorkiem, a dokładnie roztoczem bukszpanu. Te szkodniki krzewów bukszpanu żerują na spodniej stronie liści, pozostawiając na nich małe białe lub żółte plamki. Zarówno europejskie, jak i amerykańskie bukszpany są podatne na roztocza bukszpanu. Nieco bardziej odporny jest bukszpan japoński. Zastosowania nawozów o wysokiej zawartości azotu pokrywają się z dużymi populacjami roztoczy bukszpanu.
Podobnie jak w przypadku innych rodzajów przędziorków, szkodniki te zimują jako jaja na spodniej stronie liści. Następnie wykluwają się w maju z kolejnym pokoleniem w drodze za 2-3 tygodnie. Ponieważ oznacza to wiele pokoleń rocznie, leczenie tych owadów na bukszpanach jest konieczne jak najwcześniej w sezonie. Roztocza są najbardziej aktywne wiosną i wczesnym latem, a najgorzej, gdy warunki są suche i zakurzone. W przypadku silnego porażenia może nastąpić całkowita defoliacja.
Aby leczyć roztocza bukszpanu, możesz spróbować zmyć je z roślin strumieniem wody. Skuteczny jest również olej ogrodniczy. W przypadku agresywnego leczenia stosuj produkty zawierające abamektynę, bifentrynę, malation lub oksytioquinox w pierwszych dwóch tygodniach maja, aby uzyskać skok populacji.
Psyllid bukszpanowy
Innym powszechnym owadzim maruderem jest psillid bukszpanowy (Cacopsylla busi). Chociaż jest to mniej poważny szkodnik niż wspomniany powyżej, nadal może siać spustoszenie w twoich bukszpanach. Uszkodzenie ma charakter czysto kosmetyczny i obejmuje bańki liści i zaburzony wzrost gałązek. Psyllid dotyka wszystkie bukszpany, ale najbardziej podatny jest bukszpan amerykański.
Podobnie jak przędziorek, psyllid bukszpanu zimuje jako maleńkie, pomarańczowe jajko, które wykluwa się na wiosnę, gdy pąki rośliny się otwierają. Nimfy od razu zaczynają żerować na roślinie. Na tym etapie owady uszkadzają roślinę, powodując opadanie liści. Bańka zapewnia zarówno schronienie dla psyllidu, jak i ochronę. Na początku czerwca stają się skrzydlatymi dorosłymi, a następnie łączą się w pary. Samice składają jaja między łuskami pąków bukszpanu, aby zimować do następnej wiosny. Jest jedna populacja rocznie.
Aby zwalczać psyllidy, zastosuj te same insektycydy, o których mowa powyżej, na początku maja, kiedy wyklują się młode.
Dodatkowe owady na krzewach bukszpanu
Wspomniani wyżej są trzema najczęstszymi najeźdźcami owadów na bukszpanach, ale są też inne szkodliwe szkodniki.
Bukszpany są podatne na pasożytnicze nicienie, które powodują brązowienie liści, zahamowanie wzrostu i ogólny zanik krzewu. Istnieje kilka rodzajów tych nicieni. Bukszpan amerykański jest odporny na nicienie guzakowate, ale tolerancyjny na nicienie karłowate.
Kiedy już masz nicienie, masz je. Celem jest maksymalne zminimalizowanie populacji. Hoduj rośliny, które nie mają wpływu na nicienie, aby zmniejszyć populację i zachować zgodność z opieką - regularnie nawozić, ściółkować i podlewać, aby utrzymać ogólny stan zdrowia rośliny.
Mniej szkodliwe, ale nie mniej irytujące, są czasami plagi łusek, wełnowców i mączlików. Łuski i mączliki są owadami ssącymi, które powodują różne uszkodzenia na liściach bukszpanu, ale poza tym są dość łagodne.
Mealybugs wydzielają spadzi, która jest atrakcyjna dla mrówek, więc prawdopodobnie będziesz mieć do czynienia z co najmniej dwiema infestacjami. Wełnowce są trudne do zwalczania środkami owadobójczymi. Naturalnie występujące drapieżniki i pasożyty mogą pomóc w kontrolowaniu populacji. Również stosowanie mydła owadobójczego, oleju o wąskim zasięgu, a nawet silnego strumienia wody może zmniejszyć populacje.
Z krzewami bukszpanu mogą też sprawiać problemy różnego rodzaju gąsienice.
