Sitowie to rośliny kochające wodę, które tworzą doskonałe siedliska dla dzikich ptaków, wychwytują pożyteczne bakterie w ich splątanym systemie korzeniowym i zapewniają osłonę gniazdową dla okonia i błękitnoskrzeli. Mają swoją architektoniczną piękność i przywołują biblijną historię Mojżesza, dziecka wyrzuconego na rzekę wśród sitowia.
Pomimo tych wszystkich uroczych detali, roślina może stać się inwazyjnym utrapieniem i zatruwać motory łodzi, zatykać drogi wodne i dusić inne rośliny. Jest również chroniony w wielu stanach, dlatego ważne jest, aby wiedzieć, jak zabijać sitowie bez szkody dla środowiska naturalnego i dzikiej przyrody.
Fakty o roślinach sitowia
Większość miłośników przyrody rozpoznaje sitowie. Sitowie to turzyce, które zasiedlają stawy, jeziora i tereny nadbrzeżne. Istnieją zarówno odmiany twarde, jak i miękkie. Oba są ważnymi elementami różnorodności wodnej i są powszechnie spotykane w Ameryce Północnej.
Czasami rośliny te mogą zalewać obszar, a ponieważ mają niski potencjał paszowy, są uważane za niepożądane na zalanych równinach i łąkach. Departament Zasobów Naturalnych zezwala na usuwanie chwastów sitowia tylko na małych obszarach, aby uzyskać dostęp do jezior lub strumieni, i ma określone zasady, w jaki sposób można to osiągnąć.
Sitowie mogą rosnąć w wodzie od 3 do 5 stóp (0,9 do 1,5 m) lub mogą rozwijać się jako gatunki łęgowe na obrzeżach wilgotnych siedlisk. Te turzyce mogą również przetrwać krótkie okresy suszy i niskich temperatur. Wyrastają zarówno z nasion, jak i fragmentów łodyg lub korzeni, z których każdy może szybko rozprzestrzeniać się w dół rzeki i skolonizować wszystkie części drogi wodnej.
Chwasty roślin sitowia mogą rosnąć od 1,5 do 3 m wysokości i przetrwać na bagnach, bagnach, piasku lub żwirze. Oczeret o twardej łodydze rośnie na twardej, piaszczystej glebie, podczas gdy pędy miękkie wymagają do życia grubego, miękkiego mułu. Oczeret ma wygląd twardej rurkowatej lub trójkątnej łodygi ze smukłymi liśćmi.
Dla survivalowców jednym z bardziej intrygujących faktów dotyczących oczeretów jest ich jadalność. Łodygi i pędy są spożywane na surowo lub gotowane, a korzenie i niedojrzałe kwiaty gotowane. Kłącza można również suszyć i tłuc na mąkę.
Dlaczego potrzebujemy kontroli oczeretów?
Oczeret twardy pochodzi z zachodniej Ameryki Północnej i nie powinien być zabijany w swoim naturalnym środowisku, z wyjątkiem małych obszarów otwartych dróg wodnych. Softstem pochodzi z Eurazji, Australii, Nowej Zelandii i niektórych części Ameryki Północnej. Może mieć tendencję do stawania się bardziej inwazyjne w niektórych rodzajach gleby, a nawet może przetrwać w wodzie słonawej.
Kontrola oczeretów w stawach może okazać się konieczna, aby utrzymać je otwarte dla zwierząt gospodarskich lub na potrzeby nawadniania. W małych jeziorach sitowie mogą zamykać trasy łodzi i stwarzać problemy dla silników. Niepokojąca może być również łatwość rozprzestrzeniania się rośliny, ponieważ wypiera ona inne pożądane gatunki rodzime.
Kontrola sitowie jest ograniczona w większości stanów i jest zagrożona w Connecticut i zagrożona w Pensylwanii. Skontaktuj się ze stanowym Departamentem Zasobów Naturalnych, aby uzyskać informacje na temat stanu roślin i zalecanych wskazówek dotyczących usuwania.
Jak zabić sitowie
W zarządzanych drogach wodnych oczeret jest kontrolowany przez regulację poziomu wody. Wyższe poziomy promują ugruntowane rośliny, podczas gdy obniżenie wody może skutkować redukcją sitowia. Może to prowadzić do powstania innych roślin pod ich nieobecność, takich jak pałki, które mogą być mniej pożądanymi gatunkami.
Na obszarach, gdzie konieczna jest redukcja roślin, zaleca się stosowanie herbicydów zarejestrowanych w wodzie. Należy ich używać ostrożnie i przestrzegać wszystkich instrukcji aplikacji, aby zapobiec szkodzeniu dzikiej przyrodzie. Po osiągnięciu odpowiedniej redukcji populacji na tym obszarze, wycięcie pod powierzchnią wody zapewni kontrolę oczeretów w stawach i mniejszych zbiornikach wodnych.
