Zgnilizna korzeni dyniowatych Monosporascus jest poważną chorobą melonów iw mniejszym stopniu innych roślin dyniowatych. Dość niedawny problem w uprawach melona, utrata korzeni dyniowatych może wynosić od 10-25% do 100% w komercyjnej produkcji polowej. Patogen może żyć w glebie przez wiele lat, co utrudnia leczenie dyniowatych. W poniższym artykule omówiono zgniliznę korzeni dyniowatych monosporascus oraz sposoby postępowania z chorobą.
Co to jest zgnilizna korzeni dyniowatych Monosporascus?
Zgnilizna korzeni dyniowatych to przenoszona w glebie choroba grzybicza korzeni infekująca korzenie przez patogen Monosporascus cannonballus po raz pierwszy zauważono go w Arizonie w 1970 roku. Od tego czasu znaleziono go w Teksasie, Arizonie i Kalifornii w Stanach Zjednoczonych oraz w innych krajach, takich jak Meksyk, Gwatemala, Honduras, Hiszpania, Izrael, Iran, Libia, Tunezja, Pakistan , Indie, Arabia Saudyjska, Włochy, Brazylia, Japonia i Tajwan. We wszystkich tych regionach wspólnym czynnikiem są gorące i suche warunki. Ponadto gleba na tych obszarach ma zazwyczaj odczyn zasadowy i zawiera znaczne ilości soli.
Dyniowate dotknięte tym patogenem są małe, mają niską zawartość cukru i są podatne na oparzenia słoneczne.
Objawy zgnilizny korzeni dyniowatych Monosporascus
Objawy M. cannonballus zwykle nie są widoczne aż do czasu zbiorów. Rośliny żółkną, więdną i zamierają liście. W miarę postępu choroby cała roślina umiera przedwcześnie.
Chociaż inne patogeny powodują podobne objawy, M. cannonballus wyróżnia się skróceniem długości porażonych winorośli i brakiem zmian na widocznych częściach roślin. Również korzenie zarażone zgnilizną korzeni dyniowatych będą miały czarne perytecje widoczne w strukturach korzeni, które wyglądają jak małe czarne zgrubienia.
Chociaż rzadko, czasami występuje brązowienie naczyń. Na obszarach korzenia palowego i niektórych korzeni bocznych pojawią się zaciemnione obszary, które mogą stać się nekrotyczne.
Leczenie dyniowatych Monosporascus
M. cannonballus jest przenoszony przez sadzenie porażonych sadzonek i ponowne sadzenie upraw dyniowatych na zakażonych polach. Jest mało prawdopodobne, aby była przenoszona przez ruch wody, taki jak ulewny deszcz lub nawadnianie.
Choroba często występuje lokalnie w glebie i sprzyja jej ciągłej uprawie dyniowatych. Chociaż fumigacja gleby jest skuteczna, jest również kosztowna. Nie należy sadzić dyniowatych na obszarach o udowodnionej stałej infekcji tą chorobą. Płodozmian i dobre praktyki kulturowe to najlepsze metody niekontroli choroby.
Wykazano, że środki grzybobójcze stosowane tuż przed wschodami roślin skutecznie zwalczają zgniliznę korzeni dyniowatych Monosporascus.
