Co to jest czarny lulek? Henbane został sprowadzony do Ameryki Północnej z Europy w celach leczniczych i zdobniczych, prawdopodobnie gdzieś w XVII wieku. Od tamtego czasu unika uprawy i obecnie występuje w większości Stanów Zjednoczonych. Czytaj dalej, aby dowiedzieć się więcej o tej roślinie, która jest znienawidzona przez wielu ogrodników domowych, ale często bardzo ceniona przez zielarzy.
Informacje dotyczące chwastów lulka
lulka (Hyoscyamus niger) ma duże, owłosione, głęboko klapowane liście z wyraźnymi żyłkami środkowymi. Kwiaty lejkowate, które pojawiają się od wiosny do wczesnej jesieni, są koloru kości słoniowej lub żółtej z ciemnofioletowymi środkami. Strąki w kształcie urny, z których każdy zawiera setki nasion, rozwijają się wzdłuż łodygi i ulegają rozproszeniu, gdy strąki oddzielają się od łodyg.
W średniowieczu lulek był używany przez czarowników, którzy integrowali roślinę z magicznymi zaklęciami i urokami. Potencjału tej wysoce toksycznej rośliny nie należy lekceważyć, ponieważ jej spożycie może skutkować objawami takimi jak nudności, wymioty, szybki puls, konwulsje i śpiączka. Chociaż roślina jest niebezpieczna zarówno dla zwierząt, jak i ludzi, zwierzęta gospodarskie unikają lulka ze względu na jego nieprzyjemny zapach.
Liście, kwiaty, gałęzie i nasiona roślin lulka indyjskiego, które zawierają silne alkaloidy, są stosowane jako leki tylko w ściśle kontrolowanych warunkach.
Warunki uprawy hebanu
Henbane rośnie przede wszystkim na niespokojnych terenach, takich jak pola, pobocza dróg, łąki i rowy. Akceptuje większość warunków z wyjątkiem podmokłych, podmokłych gleb.
Henbane jest wysoce inwazyjny i ma tendencję do konkurowania z rodzimymi roślinami. W wielu obszarach, w tym w większości stanów zachodnich, jest uważana za szkodliwy chwast, a transportowanie rośliny przez granice stanów jest nielegalne w większości obszarów.
Zarządzanie Henbanami
Wyrywaj sadzonki i młode rośliny w rękawiczkach, aby chronić skórę przed podrażnieniami liści. Bądź wytrwały i kontynuuj wyciąganie sadzonek, gdy się pojawiają, ponieważ nasiona mogą istnieć w glebie nawet przez pięć lat. Spal rośliny lub wyrzuć je do zapieczętowanych plastikowych toreb.
Można również uprawiać glebę, zanim rozwiną się nasiona, ale uprawę należy powtarzać co roku, aż roślina zostanie wyeliminowana. Skuteczne jest również koszenie rośliny, aby zapobiec rozwojowi strąków nasiennych.
Duże płaty lulek w wybiegu lub na pastwiskach są często leczone produktami zawierającymi metsulfuron, dikambę lub pikloram. Niektóre chemikalia mogą wymagać środka powierzchniowo czynnego, aby przykleić się do włochatych liści.
