Wiele wielkich lasów amerykańskich kasztanowców wyginęło z powodu zarazy kasztanów, ale ich kuzyni zza morza, europejskie kasztany, nadal się rozwijają. Piękne drzewa w cieniu same w sobie produkują większość kasztanów, które Amerykanie spożywają dzisiaj. Aby uzyskać więcej informacji o europejskich kasztanach, w tym porady dotyczące uprawy kasztanowca europejskiego, czytaj dalej.
Informacje o kasztanach europejskich
kasztan europejski (Castanea sativa) jest również nazywany hiszpańskim kasztanem lub kasztanem cukrowym. To wysokie drzewo liściaste należące do rodziny buków może wzrosnąć do 100 stóp (30,5 m) wysokości. Pomimo wspólnej nazwy, europejskie kasztanowce nie pochodzą z Europy, ale z zachodniej Azji. Dziś jednak europejskie kasztanowce kwitną w dużej części Europy, a także w północnej Afryce.
Według europejskich informacji na temat kasztanów, ludzie od wieków uprawiają kasztany jadalne w celu pozyskania ich bogatych w skrobię orzechów. Drzewa zostały wprowadzone na przykład w Anglii w czasach Cesarstwa Rzymskiego.
Europejskie kasztanowce mają ciemnozielone liście, które są lekko owłosione. Spód to jaśniejszy odcień zieleni. Jesienią liście zmieniają kolor na kanarkowożółty. Latem w baziach męskich i żeńskich pojawiają się drobne, skupione kwiaty. Chociaż każdy europejski kasztanowiec ma kwiaty męskie i żeńskie, dają one lepsze orzechy, gdy posadzi się więcej niż jedno drzewo.
Jak wyhodować europejskiego kasztanowca
Jeśli zastanawiasz się, jak wyhodować kasztanowca, pamiętaj, że te drzewa są również podatne na zarazę kasztanowca. Wiele europejskich kasztanowców uprawianych w Ameryce również zginęło od zarazy. Mokre lata w Europie sprawiają, że zaraza jest mniej śmiertelna.
Jeśli zdecydujesz się na uprawę kasztanów jadalnych pomimo ryzyka zarazy, upewnij się, że mieszkasz w odpowiednim klimacie. Drzewa najlepiej rosną w strefach odporności roślin Departamentu Rolnictwa Stanów Zjednoczonych od 5 do 7. Mogą wystrzelić do 36 cali (1 m) w ciągu jednego roku i żyć do 150 lat.
Pielęgnacja europejskich kasztanów zaczyna się od sadzenia. Wybierz wystarczająco duże miejsce dla dojrzałego drzewa. Może rozprzestrzenić się do 50 stóp (15 m) szerokości i dwukrotnie większej wysokości.
Te drzewa są elastyczne w swoich potrzebach kulturowych. Rosną w słońcu lub półcieniu i przyjmą glebę gliniastą, gliniastą lub piaszczystą. Akceptują również gleby kwaśne lub lekko zasadowe.
