Słodkie ziemniaki są podatne nie tylko na różne choroby, które powodują gnicie w miarę wzrostu, ale także na zgniliznę przechowalniczą słodkich ziemniaków. Szereg patogenów bakteryjnych i grzybiczych powoduje zgniliznę przechowalniczą słodkich ziemniaków. Poniższy artykuł zawiera informacje na temat chorób, które mogą powodować gnicie słodkich ziemniaków po zbiorach i jak kontrolować zgniliznę słodkich ziemniaków podczas przechowywania.
Fusarium Zgnilizna Przechowywania Słodkich Ziemniaków
Jak wspomniano, istnieje kilka patogenów, które mogą powodować zgniliznę przechowalniczą słodkich ziemniaków, ale choroby grzybowe wywołane przez Fusarium są najczęstszymi przyczynami strat po zbiorach. Zgnilizna powierzchniowa Fusarium i zgnilizna korzeni Fusarium są powodowane przez grzyby Fusarium.
Fusarium zgnilizna powierzchni - Zgnilizna powierzchniowa jest powszechna wśród słodkich ziemniaków przechowywanych po zbiorach. Zgnilizna powierzchniowa może również zaatakować bulwy, które przed zbiorami zostały uszkodzone przez urazy mechaniczne, nicienie, owady lub inne szkodniki. Choroba objawia się brązowymi, twardymi, suchymi zmianami na korzeniach. Zmiany te pozostają dość blisko powierzchni korzenia. Gdy bulwa jest przechowywana, tkanka otaczająca zmianę kurczy się i wysycha, tworząc twardą, zmumifikowaną bulwę. Zgnilizna powierzchniowa jest najbardziej rozpowszechniona, gdy bulwy są zbierane mechanicznie, gdy gleba jest zimna i mokra lub nadmiernie sucha.
Zgnilizna korzeni Fusarium - Zgnilizna korzeni Fusarium jest nieco trudniejsza do zdiagnozowania, ponieważ wygląda podobnie do zgnilizny powierzchniowej Fusarium. W rzeczywistości czasami zgnilizna powierzchniowa jest prekursorem zgnilizny korzeni. Zmiany zgnilizny korzeni są okrągłe, nakrapiane jasnymi i ciemnymi koncentrycznymi pierścieniami. W przeciwieństwie do zgnilizny powierzchniowej, zgnilizna korzeni sięga głęboko do środka korzenia, ostatecznie wpływając na cały korzeń. Zmiana jest gąbczasta i wilgotniejsza niż zdrowa tkanka. Kiedy zgnilizna korzeni zaczyna się na końcu bulwy, nazywa się to zgnilizną końcową Fusarium. Podobnie jak w przypadku gnicia powierzchni, zainfekowana tkanka kurczy się, wysycha i mumifikuje podczas przechowywania, a infekcja następuje przez rany lub pęknięcia wzrostu.
Fusarium może przebywać w glebie latami. Zgnilizna powierzchniowa i korzeniowa może przenosić się na zdrowe przechowywane korzenie, jeśli zostaną uszkodzone mechanicznie lub przez szkodniki. Aby zmniejszyć częstość występowania choroby Fusarium, należy przestrzegać dobrych warunków sanitarnych i ostrożnie obchodzić się z korzeniami, aby zminimalizować obrażenia. Zwalczaj nicienie węzłów korzeniowych i inne owady, które mogą uszkadzać skórę słodkich ziemniaków i tylko korzenie wolne od chorób roślin, które zostały poddane działaniu fungicydów.
Inne zgnilizny ze słodkich ziemniaków
Miękka zgnilizna Rhizopus - Inna powszechna choroba grzybicza, zgnilizna Rhizopus, jest wywoływana przez grzyby Rhyzopus stolonifer, zwany także grzybem pleśni chleba. Infekcja i wynikająca z niej próchnica zwykle zaczynają się na jednym lub obu końcach korzenia. Wilgotne warunki sprzyjają tej chorobie. Zainfekowane ziemniaki stają się miękkie, mokre i gniją w ciągu kilku dni. Słodkie ziemniaki pokrywają się szarawym/czarnym porostem grzybów, co jest wyraźną oznaką miękkiej zgnilizny spowodowanej przez Rhizopus w porównaniu z innymi zgniliznami słodkich ziemniaków. Ta zgnilizna ma również towarzyszący zapach, który przyciąga muszki owocowe.
Podobnie jak w przypadku Fusarium, zarodniki mogą przetrwać w szczątkach upraw i glebie przez dłuższy czas, a także infekować korzenie przez rany. Korzenie są najbardziej podatne na chorobę po zbiorach, gdy wilgotność względna wynosi 75-85% i im dłużej korzenie są przechowywane. Ponownie należy obchodzić się z bulwami ostrożnie, aby zapobiec urazom, które będą działać jak portal do choroby. Utwardzaj słodkie ziemniaki przed ich przechowywaniem i przechowuj korzenie w temperaturze 55-60 F (13-16 C).
Czarna zgnilizna - Inne choroby mogą powodować gnicie słodkich ziemniaków po zbiorach. Czarna zgnilizna, spowodowana przez Ceratocystis fimbriata, nie tylko powoduje gnicie, ale nadaje słodkim ziemniakom gorzki smak. Małe, okrągłe, ciemnobrązowe plamy są pierwszymi oznakami czarnej zgnilizny. Plamy te następnie powiększają się i zmieniają odcień z widocznymi strukturami grzybiczymi. Korzenie mogą wyglądać zdrowo podczas zbiorów, ale gniją po zbiorach, gdzie zarodniki są produkowane w ogromnym stopniu i mogą szybko zainfekować całą skrzynkę bulw, a także wszystko, co ma z nimi kontakt.
Znowu patogen przeżywa w glebie w resztkach pożniwnych. Choroba może być kontrolowana przez uprawianie płodozmianu, dezynfekcję sprzętu i odpowiednie leczenie. Propaguj rośliny wyłącznie ze zdrowych sadzonek.
Czarna zgnilizna jawajska - W południowych regionach Stanów Zjednoczonych czarna zgnilizna java, spowodowana przez Diplodia gossypina, jest jedną z najbardziej niszczycielskich zgnilizny magazynowej. Zainfekowane tkanki żółkną do czerwono-brązowego, a wraz z postępem choroby stają się czarne. Obszar gnijący jest twardy i wilgotny. Porażone korzenie często całkowicie gniją w ciągu kilku tygodni, a następnie mumifikują się i twardnieją. To kolejny grzyb, który z roku na rok potrafi przetrwać w glebie, resztkach pożniwnych, a także na sprzęcie.
Podobnie jak w przypadku powyższych chorób grzybiczych, czarna zgnilizna jawa wymaga rany na infekcję. Wydłużony czas przechowywania i/lub wzrost temperatury sprzyja chorobie. Ponownie, aby zwalczyć tę chorobę, należy zminimalizować uszkodzenia słodkich ziemniaków, zastosować fungicyd na zebrane korzenie, odpowiednio leczyć bulwy i przechowywać ziemniaki w temperaturze 55-60 F (13-16 C) przy wilgotności względnej 90% .
Bakteryjna zgnilizna miękka, szorty i zgnilizna węgla drzewnego to inne zgnilizny po zbiorach, które mogą dotykać słodkich ziemniaków, chociaż rzadziej.
