Rośliny są tak samo żywe jak my i mają cechy fizyczne, które pomagają im żyć tak jak ludzie i zwierzęta. Szparki to jedne z ważniejszych atrybutów, jakie może mieć roślina. Czym są aparaty szparkowe? Zasadniczo zachowują się jak małe usta i pomagają roślinie oddychać. W rzeczywistości nazwa stomata pochodzi od greckiego słowa oznaczającego usta. Szparki są również ważne dla procesu fotosyntezy.
Czym są aparaty szparkowe?
Rośliny muszą pobierać dwutlenek węgla. Dwutlenek węgla jest istotną częścią fotosyntezy. Jest przekształcany przez energię słoneczną w cukier, który napędza wzrost rośliny. Pomoc szparkowa w tym procesie poprzez zbieranie dwutlenku węgla. Pory roślin stomijnych zapewniają również roślinną wersję wydechu, w której uwalniają cząsteczki wody. Proces ten nazywa się transpiracją i zwiększa wchłanianie składników odżywczych, chłodzi roślinę i ostatecznie umożliwia przedostawanie się dwutlenku węgla.
W warunkach mikroskopowych stomia (pojedyncza szparka) wygląda jak maleńkie usta o cienkich wargach. W rzeczywistości jest to cela, zwana celą strażniczą, która pęcznieje, aby zamknąć otwór lub opróżnia się, aby go otworzyć. Za każdym razem, gdy stomia się otwiera, następuje uwolnienie wody. Gdy jest zamknięty, możliwa jest retencja wody. Jest to ostrożna równowaga, aby utrzymać stomię wystarczająco otwartą, aby pobierać dwutlenek węgla, ale na tyle zamkniętą, aby roślina nie wyschła.
Szparki w roślinach zasadniczo odgrywają podobną rolę do naszego układu oddechowego, chociaż celem nie jest dostarczanie tlenu, ale inny gaz, dwutlenek węgla.
Informacje o szparkach roślin
Aparaty szparkowe reagują na sygnały środowiskowe, aby wiedzieć, kiedy otworzyć i zamknąć. Pory roślin szparkowych mogą wyczuwać zmiany środowiskowe, takie jak temperatura, światło i inne sygnały. Kiedy wschodzi słońce, komórka zaczyna wypełniać się wodą.
Kiedy komórka ochronna jest całkowicie spuchnięta, ciśnienie wzrasta, tworząc pory i umożliwiając ucieczkę wody i wymianę gazu. Kiedy stomia jest zamknięta, komórki ochronne wypełniają się potasem i wodą. Kiedy stomia jest otwarta, napełnia się ją potasem, a następnie napływa do niej woda. Niektóre rośliny są bardziej wydajne w utrzymywaniu pęknięcia stomii na tyle, aby wpuścić CO2, ale zmniejszają ilość utraconej wody.
Chociaż transpiracja jest ważną funkcją aparatów szparkowych, gromadzenie CO2 ma również kluczowe znaczenie dla zdrowia roślin. Podczas transpiracji stomia odgazowuje odpadowy produkt uboczny fotosyntezy - tlen. Zebrany dwutlenek węgla jest przekształcany w paliwo do produkcji komórek zasilających i innych ważnych procesów fizjologicznych.
Stomia znajduje się w naskórku łodyg, liści i innych części rośliny. Są wszędzie, aby zmaksymalizować pozyskiwanie energii słonecznej. Aby zajść fotosynteza, roślina potrzebuje 6 cząsteczek wody na każde 6 cząsteczek CO2. W skrajnie suchych okresach stomia pozostaje zamknięta, ale może to zminimalizować ilość energii słonecznej i fotosyntezy, która występuje, powodując zmniejszenie wigoru.
