Paprocie jelonka (Platycerium sp.) są wyjątkowymi, efektownymi roślinami, które są sprzedawane w wielu szkółkach jako rośliny doniczkowe. Są one powszechnie znane jako paprocie rogów jelenia, rogi łosia, rogi łosia lub paproci antylopy ze względu na duże liście rozrodcze, które wyglądają jak poroże. Pochodzi z lasów tropikalnych Azji Południowo-Wschodniej, Indonezji, Australii, Madagaskaru, Afryki i Ameryki Południowej, występuje około 18 gatunków paproci jelonkowatej. Ogólnie rzecz biorąc, tylko kilka odmian jest dostępnych w szkółkach lub szklarniach ze względu na ich bardzo specyficzne wymagania dotyczące temperatury i pielęgnacji. Kontynuuj czytanie, aby dowiedzieć się o mrozoodporności paproci jelonka, a także o wskazówkach dotyczących pielęgnacji.
Paprocie Jelonek i Zimno
W naturze paprocie jelonkowate są epifitami, które rosną na pniach drzew, gałęziach lub skałach w bardzo ciepłych, wilgotnych lasach tropikalnych. W dostatecznie ciepłym klimacie, jak południowa Floryda, zarodniki paproci jelonka, które są przenoszone przez wiatr, naturalnie naturalizują się, tworząc ogromne rośliny w kroku rodzimych drzew, takie jak żywy dąb.
Chociaż na dużych drzewach lub skalistych wychodniach znajdują się paprocie żarłaczowate, paprocie pospolite nie powodują żadnych szkód ani szkód dla swoich żywicieli. Zamiast tego pozyskują całą potrzebną im wodę i składniki odżywcze z powietrza i opadłych resztek roślinnych przez ich podstawowe liście, które pokrywają i chronią ich korzenie.
Jako rośliny domowe lub ogrodowe, rośliny paproci jelonkowej potrzebują warunków wzrostu, które naśladują ich naturalne nawyki wzrostu. Do wzrostu wymagają przede wszystkim ciepłego, wilgotnego miejsca, najlepiej wiszącego. Paprocie Staghorn i zimna pogoda nie działają, chociaż kilka odmian może tolerować bardzo krótkie okresy temperatur do 30 F (-1 C).
Paprocie Staghorn również potrzebują miejsca częściowo zacienionego lub zacienionego. Zacienione obszary ogrodu mogą czasami być chłodniejsze niż reszta ogrodu, więc pamiętaj o tym, umieszczając paproć jelonka. Paprocie Staghorn, które są osadzone na deskach lub hodowane w drucianych koszach, również będą wymagały dodatkowych składników odżywczych z regularnego nawożenia, ponieważ zwykle nie są w stanie uzyskać wymaganych składników odżywczych z resztek drzewa żywicielskiego.
Wytrzymałość na zimno paproci jelonkowej
Niektóre odmiany paproci staghorn są częściej uprawiane i sprzedawane w szkółkach lub szklarniach ze względu na ich odporność na zimno i minimalne wymagania pielęgnacyjne. Generalnie paprocie staghorn są odporne w strefie 8 lub wyższej i są uważane za rośliny zimne, delikatne lub półdelikatne i nie powinny być wystawiane na działanie temperatur poniżej 50 F (10 C) przez długi czas.
Niektóre odmiany paproci staghorn mogą tolerować niższe temperatury, podczas gdy inne odmiany nie radzą sobie z tak niskimi temperaturami. Będziesz potrzebować odmiany, która przetrwa temperatury na zewnątrz w Twojej okolicy lub będzie przygotowana do przykrywania lub przenoszenia roślin w pomieszczeniach w zimnych okresach.
Poniżej znajduje się kilka powszechnie uprawianych odmian paproci jelonkowatych i tolerancja na zimno każdej z nich. Należy pamiętać, że chociaż mogą tolerować krótkie okresy tych niskich temperatur, nie przetrwają długich okresów wystawienia na działanie zimna. Najlepsze miejsca dla paproci staghorn mają temperatury w ciągu dnia około 80 F (27 C) lub więcej, a temperatury w nocy 60 F. (16 C) lub więcej.
- Platycerium bifurcatum - 30 F (-1 C)
- Platycerium veitchi - 30 F (-1 C)
- Platycerium alcicorne - 40 F. (4 C.)
- Platycerium hillii - 40 F. (4 C)
- Platycerium stemaria - 50 F (10 C)
- Platycerium andinum - 60 F (16 C)
- Platycerium angolense - 60 F (16 C)
