Jeśli twoje rośliny ziemniaka zaczynają wykazywać małe, nieregularne ciemnobrązowe plamy na najniższych lub najstarszych liściach, mogą one być dotknięte wczesną zarazą ziemniaków. Co to jest zaraza ziemniaczana? Czytaj dalej, aby dowiedzieć się, jak rozpoznać ziemniaki z wczesną zarazą i o leczeniu wczesnej zarazy ziemniaka.
Co to jest wczesna zaraza ziemniaka?
Wczesna zaraza ziemniaka jest powszechną chorobą występującą w większości regionów uprawy ziemniaków. Choroba jest wywoływana przez grzyb Alternaria solani, który może dotknąć również pomidory i innych członków rodziny ziemniaków.
Ziemniaki zarażają się wczesną zarazą, gdy liście są nadmiernie wilgotne z powodu deszczu, mgły, rosy lub nawadniania. Chociaż nie jest to choroba śmiertelna, ciężkie infekcje mogą być dość szkodliwe. W przeciwieństwie do swojej nazwy, zaraza wczesna rzadko rozwija się wcześnie; w rzeczywistości zwykle dotyczy dojrzałych liści, a nie młodych, delikatnych liści.
Objawy ziemniaków z wczesną zarazą
Zaraza wczesna rzadko dotyka młode rośliny. Objawy pojawiają się najpierw na dolnych lub najstarszych liściach rośliny. Na tym starszym liściu pojawiają się ciemne, brązowe plamy, które w miarę postępu choroby powiększają się, przybierając kanciasty kształt. Zmiany te często wyglądają jak cel i w rzeczywistości choroba jest czasami określana jako miejsce docelowe.
W miarę powiększania się plam mogą powodować żółknięcie i obumieranie całego liścia, ale pozostają na roślinie. Na łodygach rośliny mogą również występować plamki od ciemnobrązowej do czarnej.
Dotyczy to również bulw. Bulwy będą miały ciemnoszare do fioletowych, okrągłe lub nieregularne zmiany z wypukłymi brzegami. Po przekrojeniu miąższ ziemniaka będzie brązowy, suchy i korkowaty lub skórzasty. Jeśli choroba jest w zaawansowanym stadium, miąższ bulwy wygląda na przesiąknięty wodą i ma kolor od żółtego do zielonkawożółtego.
Leczenie wczesnej zarazy ziemniaka
Zarodniki i grzybnia patogenu przeżywają w porażonych szczątkach roślin i glebie, w porażonych bulwach oraz w zimujących roślinach żywicielskich i chwastach. Zarodniki powstają, gdy temperatura wynosi 41-86 F (5-30 C) z naprzemiennymi okresami wilgotności i suchości. Zarodniki te są następnie przenoszone przez wiatr, rozpryskujący deszcz i wodę do nawadniania. Dostają się do środka przez rany spowodowane urazami mechanicznymi lub żerowaniem owadów. Zmiany zaczynają pojawiać się 2-3 dni po początkowej infekcji.
Leczenie wczesnej zarazy obejmuje zapobieganie przez sadzenie odmian ziemniaka odpornych na tę chorobę; późno dojrzewające są bardziej odporne niż odmiany wcześnie dojrzewające.
Unikaj nawadniania z góry i zapewnij wystarczające napowietrzenie między roślinami, aby liście mogły wyschnąć tak szybko, jak to możliwe. Przećwicz 2-letni płodozmian. Oznacza to, że nie należy przesadzać ziemniaków ani innych roślin z tej rodziny przez 2 lata po zebraniu ziemniaków.
Utrzymuj rośliny ziemniaka w zdrowiu i bez stresu, zapewniając odpowiednie odżywianie i wystarczające nawadnianie, szczególnie w późniejszym okresie wegetacji po kwitnieniu, kiedy rośliny są najbardziej podatne na chorobę.
Wykopuj bulwy tylko wtedy, gdy są całkowicie dojrzałe, aby zapobiec ich uszkodzeniu. Wszelkie uszkodzenia wyrządzone przy zbiorach mogą dodatkowo ułatwić chorobę.
Usuń resztki roślin i żywicieli chwastów pod koniec sezonu, aby złagodzić obszary, na których choroba może zimować.
