Przy tym pisaniu jest torebka Doritos i tuba kwaśnej śmietany (tak, razem są pyszne!) krzyczą moje imię. Jednak staram się stosować w większości zdrową dietę i niewątpliwie skłaniam się ku bardziej pożywnej opcji w lodówce, farro i sałatce warzywnej, a następnie oczywiście frytom. Więc jakie są korzyści zdrowotne Farro i co to właściwie jest? Czytaj dalej, aby dowiedzieć się więcej o farro, czyli płaskurkach.
Informacje o pszenicy płaskurki
Myślałeś, że właśnie zmieniłem temat? Nie, farro to właściwie włoskie słowo określające trzy odmiany zbóż: samopszy, orkiszu i pszenicy płaskurki. Określane odpowiednio jako farro piccolo, farro grande i farro medio, stało się hasłem dla każdego z tych trzech ziaren. Czym właściwie jest płaskurka i jakie inne fakty i informacje żywieniowe dotyczące pszenicy płaskurki możemy znaleźć?
Co to jest pszenica płaskurka?
Emmer (Triticum dicoccum) należy do rodziny traw jednorocznych pszenicznych. Nisko plonująca pszenica płaskurka - awn jest wyrostkiem przypominającym włosie - została po raz pierwszy udomowiona na Bliskim Wschodzie i była powszechnie uprawiana w czasach starożytnych.
Emmer to pszenica łuskana, co oznacza, że ma mocne plewy lub łuski, które otaczają ziarna. Gdy ziarno zostanie wymłócone, kłos pszenicy rozpada się na kłosy, które wymagają mielenia lub ubijania, aby uwolnić ziarno z łuski.
Inne fakty dotyczące pszenicy płaskurki
Emmer jest również nazywany pszenicą skrobiową, pszenicą ryżową lub orkiszem dwuziarnistym. Niegdyś niezwykle cenny plon, do niedawna płaskurka straciła swoje miejsce wśród ważnych upraw zbóż. Nadal jest uprawiany w górach Włoch, Hiszpanii, Niemiec, Szwajcarii, Rosji, a ostatnio w Stanach Zjednoczonych, gdzie jeszcze kilka lat temu był używany głównie do hodowli zwierząt.
Dziś widać dowody popularności emmeru w wielu menu, chociaż bardziej popularnym „farro” jest zwykle słowo, które widzisz. Dlaczego więc Emmer lub Farro stały się tak popularne? Według wszystkich relacji, farro ma dla wielu z nas korzyści zdrowotne.
Odżywianie pszenicy płaskurki
Emmer przez tysiące lat był pożywną podstawą starożytnych Egipcjan. Powstała tysiące lat temu i trafiła do Włoch, gdzie nadal jest uprawiana. Emmer jest bogaty w błonnik, białko, magnez i inne witaminy. Jest kompletnym źródłem białka w połączeniu z roślinami strączkowymi, co czyni go doskonałym dodatkiem do diety wegetariańskiej lub dla każdego, kto szuka wysokobiałkowego źródła żywności na bazie roślin.
Sprawia, że, jak wspomniałem, świetne ziarno do sałaty i może być używane do robienia chleba lub makaronu. Jest również pyszna w zupach i obfitym zamienniku dań, które zwykle wykorzystują ryż, takich jak warzywne curry na ryżu. Spróbuj użyć farro zamiast ryżu.
Oprócz trzech zbóż, które są wspólnie określane jako farro (płoszka samopsza, orkisz i płaskurka), istnieją również odmiany rodzinne, takie jak pszenica turecka czerwona. Turcja Red została przywieziona do Stanów Zjednoczonych przez rosyjskich i ukraińskich imigrantów w XIX wieku. Każda odmiana ma podobne składniki odżywcze i tylko nieznacznie różne smaki. Jeśli widzisz farro w menu restauracji, być może dostajesz jedno z tych ziaren.
W porównaniu z nowoczesnymi odmianami pszenicy, starożytne ziarna, takie jak płaskurka, zawierają mniej glutenu, a więcej mikroelementów, takich jak minerały i przeciwutleniacze. To powiedziawszy, zawierają gluten, podobnie jak cała starożytna i rodzinna pszenica. Gluten to kompozyt różnych białek występujących w ziarnie. Podczas gdy niektórzy ludzie, którzy reagują na gluten w nowoczesnych zbożach, mogą, ale nie muszą, być wrażliwi na te z dawnych zbóż, płaskurka nie jest dobrym wyborem dla nikogo, kto jest wrażliwy na te białka. Osoby z celiakią powinny całkowicie ich unikać.
