Historia sztuki botanicznej sięga dalej w czasie, niż mogłoby się wydawać. Jeśli lubisz kolekcjonować, a nawet tworzyć sztukę botaniczną, fajnie jest dowiedzieć się więcej o tym, jak ta specjalistyczna forma sztuki zaczęła się i ewoluowała przez lata.
Czym jest sztuka botaniczna?
Sztuka botaniczna to wszelkiego rodzaju artystyczne, dokładne odwzorowanie roślin. Artyści i eksperci w tej dziedzinie odróżnią sztukę botaniczną od ilustracji botanicznej. Oba powinny być dokładne z punktu widzenia botanicznego i naukowego, ale sztuka może być bardziej subiektywna i skoncentrowana na estetyce; nie musi to być pełna reprezentacja.
Z drugiej strony ilustracja botaniczna ma na celu pokazanie wszystkich części rośliny, aby można ją było zidentyfikować. Oba są szczegółowymi, dokładnymi reprezentacjami w porównaniu z innymi dziełami sztuki, które akurat składają się z roślin i kwiatów lub je zawierają.
Historia sztuki botanicznej i ilustracji
Ludzie reprezentują rośliny w sztuce odkąd tworzą sztukę. Dekoracyjne zastosowania roślin w malowidłach ściennych, rzeźbach oraz na ceramice lub monetach sięgają co najmniej starożytnego Egiptu i Mezopotamii, ponad 4000 lat temu.
Prawdziwa sztuka i nauka sztuki botanicznej i ilustracji rozpoczęła się w starożytnej Grecji. To wtedy ludzie zaczęli używać ilustracji do identyfikacji roślin i kwiatów. Pliniusz Starszy, który pracował na początku pierwszego wieku naszej ery, badał i rejestrował rośliny. Odnosi się do Krateuasa, wczesnego lekarza, jako pierwszego prawdziwego ilustratora botanicznego.
Najstarszym zachowanym rękopisem zawierającym sztukę botaniczną jest Codex Vindebonensis z V wieku. Pozostał standardem w rysunkach botanicznych przez prawie 1000 lat. Inny stary rękopis, zielnik Apulejusza, pochodzi jeszcze dalej niż Kodeks, ale wszystkie oryginały zaginęły. Ocalała tylko kopia z lat siedemdziesiątych.
Te wczesne ilustracje były dość prymitywne, ale przez wieki nadal były złotym standardem. Dopiero w XVIII wieku sztuka botaniczna stała się znacznie dokładniejsza i bardziej naturalistyczna. Te bardziej szczegółowe rysunki są znane jako będące w stylu Linneusza, nawiązującym do taksonomisty Carolusa Linneusza. Od połowy XVIII wieku przez większą część XIX wieku był złotym wiekiem sztuki botanicznej.
W epoce wiktoriańskiej trend w sztuce botanicznej miał być bardziej dekoracyjny i mniej naturalny. Później, wraz z rozwojem fotografii, ilustracja roślin stała się mniej potrzebna. Doprowadziło to do upadku sztuki botanicznej; jednak dzisiejsi praktykujący nadal są cenieni za piękne obrazy, które wytwarzają.
