Mandragora officinarum to prawdziwa roślina z mityczną przeszłością. Znany bardziej jako mandragora, wiedza ogólnie odnosi się do korzeni. Począwszy od czasów starożytnych opowieści o mandragorze obejmowały magiczne moce, płodność, opętanie przez diabła i wiele innych. Fascynująca historia tej rośliny jest kolorowa i pojawiła się nawet w serii o Harrym Potterze.
O historii mandragory
Historia roślin mandragory i ich wykorzystania oraz legendy sięgają czasów starożytnych. Starożytni Rzymianie, Grecy i kultury Bliskiego Wschodu byli świadomi istnienia mandragory i wszyscy wierzyli, że roślina ta ma magiczne moce, nie zawsze na dobre.
Mandrake pochodzi z regionu Morza Śródziemnego. Jest to wieloletnie zioło o dużym korzeniu i trujących owocach. Jedno z najstarszych wzmianek o mandragorze pochodzi z Biblii i prawdopodobnie pochodzi z 4000 lat p.n.e. W tej historii Rachel wykorzystała jagody rośliny do poczęcia dziecka.
W starożytnej Grecji mandragora była uważana za narkotyk. Był używany w medycynie na lęki i depresję, bezsenność i dnę moczanową. Był również używany jako napój miłosny. To właśnie w Grecji po raz pierwszy odnotowano podobieństwo korzeni do człowieka.
Rzymianie kontynuowali większość zastosowań leczniczych, które Grecy mieli w przypadku mandragory. Rozpowszechniają również wiedzę i wykorzystanie rośliny w całej Europie, w tym w Wielkiej Brytanii. Tam była rzadka i kosztowna, często sprowadzana jako suszone korzenie.
Wiedza o roślinach mandragory
Legendarne opowieści o mandragorze są interesujące i krążą wokół niej, posiadającej magiczne, często groźne moce. Oto niektóre z najczęstszych i najbardziej znanych mitów na temat mandragory z dawnych czasów:
- Fakt, że korzenie przypominają ludzką formę i mają właściwości narkotyczne, prawdopodobnie doprowadził do wiary w magiczne właściwości rośliny.
- Ludzki kształt korzenia mandragory podobno krzyczy, gdy wyciąga się go z ziemi. Uważano, że usłyszenie tego krzyku jest śmiertelne (oczywiście nieprawda).
- Ze względu na ryzyko było wiele rytuałów dotyczących ochrony przed zbiorem mandragory. Jednym z nich było przywiązanie psa do rośliny i bieganie. Pies szedł za nim, wyrywając korzeń, ale osoba, która dawno zniknęła, nie słyszała krzyku.
- Jak opisano po raz pierwszy w Biblii, mandragora miała zwiększać płodność, a jednym ze sposobów jej wykorzystania było spanie z korzeniem pod poduszką.
- Korzenie mandragory były używane jako amulety przynoszące szczęście, uważane za przynoszące moc i sukces tym, którzy je trzymali.
- Uważano je również za przekleństwo ze względu na zdolność zabijania krzykiem korzenia.
- Uważano, że mandragora pojawia się pod szubienicą wszędzie tam, gdzie płyny ustrojowe skazanych więźniów lądują na ziemi.
