Platany, zwane również platanami londyńskimi, są naturalnymi hybrydami, które rozwinęły się dziko w Europie. W języku francuskim drzewo nazywa się „platane à feuilles d’érable”, co oznacza drzewo platane z liśćmi klonu. Platan należy do rodziny jawor i nosi naukową nazwę Platan x acerifolia. Jest to twarde, wytrzymałe drzewo z pięknym prostym pniem i zielonymi liśćmi, które są klapowane jak liście dębów. Czytaj dalej, aby uzyskać więcej informacji o platanach.
Informacje o platanie
Platany londyńskie rosną dziko w Europie i są coraz częściej uprawiane w Stanach Zjednoczonych. Są to wysokie, mocne, łatwe w uprawie drzewa, które mogą osiągać do 100 stóp (30 m) wysokości i 80 stóp (24 m) szerokości.
Pnie platanów londyńskich są proste, a rozłożyste gałęzie lekko opadają, tworząc wdzięczne ozdoby na duże podwórka. Liście są klapowane jak gwiazdy. Są jasnozielone i ogromne. Niektóre osiągają 30 cm średnicy.
Kora na platanach londyńskich jest bardzo atrakcyjna. Jest srebrzystoszara, ale łuszczy się w łatach, tworząc wzór kamuflażu, odsłaniając oliwkową lub kremową wewnętrzną korę. Owoce to także ozdobne, brązowe kolczaste kulki, które zwisają w grupach na szypułkach.
Rośnie platan londyński
Uprawa platanu londyńskiego nie jest trudna, jeśli mieszkasz w strefach mrozoodporności Departamentu Rolnictwa Stanów Zjednoczonych od 5 do 9a. Drzewo rośnie na prawie każdej glebie - kwaśnej lub zasadowej, gliniastej, piaszczystej lub gliniastej. Przyjmuje glebę mokrą lub suchą.
Informacje o platanach sugerują, że platany najlepiej rosną w pełnym słońcu, ale rozwijają się również w półcieniu. Drzewa łatwo rozmnażają się z sadzonek, a europejscy rolnicy tworzą żywopłoty, wbijając przycięte gałęzie w glebę wzdłuż linii posesji.
Pielęgnacja platana
Jeśli sadzisz platany londyńskie, będziesz musiał zapewnić wodę przez pierwszy sezon wegetacyjny, aż do rozwinięcia się systemu korzeniowego. Ale pielęgnacja platana jest minimalna, gdy drzewo jest dojrzałe.
To drzewo przetrwa długotrwałe powodzie i jest bardzo odporne na suszę. Niektórzy ogrodnicy uważają to za uciążliwe, ponieważ duże liście nie rozkładają się szybko. Są jednak doskonałym dodatkiem do kompostu.
