Żółta grzechotka (Rhinanthus minor) jest atrakcyjnym dzikim kwiatem, który dodaje piękna naturalistycznemu otoczeniu lub ogrodowi z dzikimi kwiatami. Jednak roślina, znana również jako żółta grzechotka chwast, szybko się rozprzestrzenia i może stać się wysoce inwazyjna.
Co to są żółte grzechotki?
Żółte grzechotki to na wpół pasożytnicze chwasty, które przetrwają pobierając azot i inne składniki odżywcze z pobliskich roślin. Roślina rośnie na słonecznych, otwartych stanowiskach. Chociaż roślina próbuje wpiąć się w korzenie dowolnego rodzaju pobliskiej rośliny, ma tendencję do pasożytowania traw bardziej niż jakakolwiek inna roślina. Żółta grzechotka jest szczególnie problematyczna na polach z sianem i trawą.
Jak wygląda żółta grzechotka?
Żółtą grzechotkę można rozpoznać po ząbkowanych, ciemnych żyłkach liści i łodygach, które są oznaczone czarnymi plamkami. Jasnożółte, rurkowate kwiaty pojawiają się od późnej wiosny do jesieni.
Kontrola żółtej grzechotki
Grzechotka żółta to roślina jednoroczna, która kwitnie latem, a nasiona jesienią. Nasiona, które przez całą zimę były uśpione, kiełkują wiosną.
Najlepszym sposobem na poradzenie sobie z żółtą grzechotką jest skoszenie lub wyciągnięcie rośliny, zanim zakwitnie. Jeśli roślina kwitnie, należy ją dobrze skosić, zanim kwiaty wyjdą na nasiona. Gdy roślina upuszcza nasiona na glebę, bardzo trudno jest ją kontrolować.
Chociaż herbicydy nie są zalecane w przydomowym ogrodzie, możesz zabić żółtą grzechotkę, ostrożnie spryskując roślinę produktem zawierającym glifosat. Jednak pozbycie się rośliny może wymagać kilku powtórnych aplikacji.
Przeczytaj uważnie etykietę przed rozpoczęciem. Spryskaj roślinę w spokojny dzień, aby zapobiec znoszeniu oprysku. Jeśli przypadkowo spryskasz pobliską roślinę ogrodową, natychmiast spłucz spray z rośliny.
Nigdy nie rozpylaj w pobliżu stawów, rowów melioracyjnych lub innych zbiorników wodnych, ponieważ produkt jest toksyczny dla żab i innych płazów. Zawsze przechowuj chemikalia bezpiecznie poza zasięgiem dzieci i zwierząt.
Uwaga: Kontrola chemiczna powinna być stosowana tylko w ostateczności, ponieważ metody ekologiczne są bezpieczniejsze i znacznie bardziej przyjazne dla środowiska.
