Słowo „zagajnik” pochodzi od francuskiego słowa „couper”, które oznacza „wyciąć”. Co to jest zagajnik? Przycinanie zagajników to przycinanie drzew lub krzewów w sposób, który zachęca je do powrotu z korzeni, odrostów lub pniaków. Często robi się to w celu stworzenia odnawialnych zbiorów drewna. Drzewo jest ścinane, a pędy rosną. Pędy pozostawia się do wzrostu przez określoną liczbę lat, a następnie są ścinane, rozpoczynając od nowa cały cykl. Czytaj dalej, aby uzyskać więcej informacji na temat zaganiania drzew i technik zagajania.
Co to jest kopiowanie?
Według archeologów przycinanie zagajników istnieje od czasów neolitu. Praktyka przycinania zagajników była szczególnie ważna, zanim ludzie mieli maszyny do cięcia i transportu dużych drzew. Zagajniki zapewniały stały dopływ kłód o rozmiarach, które można było łatwo przenosić.
Zasadniczo zagajnik jest sposobem na zapewnienie zrównoważonego zbioru pędów drzew. Najpierw ścina się drzewo. Kiełki wyrastają z uśpionych pąków na ściętym pniu, znanym jako stolec. Kiełki, które powstają, mogą rosnąć, aż osiągną właściwy rozmiar, a następnie są zbierane i stolce mogą rosnąć ponownie. Można to powtarzać wielokrotnie przez kilkaset lat.
Rośliny odpowiednie do zagajania
Nie wszystkie drzewa są roślinami nadającymi się do zagajnika. Generalnie drzewa liściaste dobrze się zagajają, ale większość drzew iglastych nie. Najsilniejsze szerokie liście do zagajnika to:
- Popiół
- Leszczyna
- Dąb
- Słodki kasztan
- Limonka
- Wierzba
Najsłabsze są buk, czereśnia i topola. Dąb i lipa wypuszczają pędy, które w pierwszym roku osiągają 1 m wysokości, podczas gdy najlepsze drzewa zagajnikowe - jesion i wierzba - rosną znacznie więcej. Zwykle zagajniki rosną bardziej w drugim roku, a następnie w trzecim roku wzrost dramatycznie spowalnia.
Produkty Coppice stosowane do poszycia statku. Mniejsze kawałki drewna były również używane do produkcji drewna opałowego, węgla drzewnego, mebli, ogrodzeń, uchwytów narzędzi i mioteł.
Techniki kopania
Procedura zagajnika wymaga najpierw usunięcia liści wokół podstawy stołka. Następnym krokiem w technikach odgałęzienia jest przycinanie martwych lub uszkodzonych pędów. Następnie pracujesz od jednej strony stołka do środka, wycinając najbardziej dostępne kijki.
Wykonaj jedno cięcie około 5 cm powyżej miejsca, w którym gałąź wyrasta ze stołka. Kąt cięcia od 15 do 20 stopni od poziomu, z najniższym punktem skierowanym na zewnątrz od środka stołka. Czasami może się okazać, że najpierw trzeba przyciąć wyżej, a potem przyciąć z powrotem.
